Właściciele warszawskich zabytków, którzy skorzystali z refundacji w 2024 roku, otrzymali częściowy zwrot kosztów remontów przeprowadzonych w zeszłym roku. Zakres prac zgodnych ze sztuką konserwatorską był bardzo zróżnicowany, od czyszczenia elewacji z nielegalnego graffiti po rekonstrukcję kopuł.
Decyzję o przyznaniu refundacji podjęła Rada m.st. Warszawy . Radni wsparli 12 zadań związanych z remontami obiektów wpisanych do rejestru zabytków na łączną kwotę ponad 1,1 mln zł, oraz 13 zadań remontowych przeprowadzonych przy zabytkach ujętych w gminnej ewidencji zabytków na kwotę ponad 1,2 mln zł.
Zadania te zostały wybrane spośród 50 złożonych wniosków, które spełniały wymogi formalne. Przy ocenie wniosków uwzględniono konieczność przeprowadzenia prac z uwagi na stan zachowania zabytku oraz jego znaczenie historyczne, artystyczne czy naukowe dla m.st. Warszawy.
Poniżej wybrane adresy i zakres prac wykonanych na zabytkach:
Mickiewicza 34/36
Tzw. „Szklany dom”, projektu Juliusza Żórawskiego, został zbudowany w latach 1937-1940. Po remoncie z udziałem dotacji miasta wykonanym w 2019 r. część elewacji przyziemia, wykończona tynkiem szlachetnym, została pomazana sprayem. Dzięki zeszłorocznym pracom podjętym przez wspólnotę mieszkaniową bazgroły zostały usunięte. Miejsca, w które spray wniknął głęboko, doczyszczono laserem. Partie elewacji poddane tym zabiegom scalono kolorystycznie z resztą ściany. Parter budynku został pokryty środkiem antygraffiti. Koszt refundacji to 8,3 tys. zł.
Rozbrat 32 i 34/36
Coraz częściej właściciele zabytkowych kamienic przywracają przedwojenny wygląd swoich budynków, utracony podczas wojny, pospiesznej odbudowy lub przez powojenną praktykę skuwania zewnętrznych dekoracji. O powrót do dawnej świetności swoich kamienic przy ul. Rozbrat 32 i 34/36 zadbała Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa Pracowników Przemysłu Cukrowniczego.
Prace jakie przeprowadzono w zeszłym roku polegały na przywróceniu oryginalnej, czyli z lat 1928-31, geometrii dachów, pokryciu ich dachówką ceramiczną (karpiówką) oraz odtworzeniu narożnych kopuł. Powrót zespołu kamienic do przedwojennej spójności architektonicznej był możliwy dzięki wykorzystaniu bogatego materiału ikonograficznego. Refundacja wyniosła ponad 196 tys. zł.
Widok 10
Kamienicę zbudowano w latach 70. XIX wieku, a przebudowano na początku XX wieku. Budynek zyskał wtedy eklektyczny kostium łączący w sobie różne style historyczne. Bogaty wystrój fasady oraz dekoracje sztukatorskie i stolarkę na klatce schodowej kamienica zachowała do dziś. Remont konserwatorski polegał na przywróceniu świetności części wspólnej kamienicy, czyli klatki schodowej. Podczas prac skuto odspojone tynki i naprawiono pęknięcia. Odtworzono brakujące elementy sztukaterii i przywrócono pierwotną kolorystykę. Renowacji poddano także zabytkową stolarkę i kute balustrady. Uzupełniono i wyczyszczono marmurowe stopnie. Koszt refundacji to 269 tys. zł.
Grochowska 263
Kamienica zbudowana w latach 1935-1936 ma bardzo oryginalną dekorację na elewacji frontowej. Jest nią rzeźba przedstawiająca św. Ekspedyta. Był on rzymskim legionistą. Patronuje żeglarzom, handlowcom, studentom i egzaminatorom. Wiernym pomaga w ciężkich i trudnych sprawach. Figura świętego została odlana w betonie. Pierwotnie była polichromowana. Refundowane prace polegały na oczyszczeniu zabytku z zabrudzeń i nawarstwień biologicznych, konserwacji części metalowych i odtworzeniu ubytków, w tym krzyża (na podstawie archiwalnej fotografii). Powierzchnia rzeźby została zaimpregnowana oraz scalona kolorystyczne laserunkiem i pokryta monochromatyczną polichromią. Refundacja to 6,5 tys. zł
Wiejska 2
Budynek jest częścią Starego Domu Poselskiego powstałego w latach 20. XX wieku, przebudowanego przez Bohdana Pniewskiego w latach 1949-52. Zeszłoroczny remont przeprowadzono w przejeździe bramnym, którego ściany i słupy wyłożone są okładziną z granitu i piaskowca. Podczas prac konserwatorskich oczyszczono je i zabezpieczono materiałami odpornymi na wchłanianie wody i innych zanieczyszczeń. Przejazd ozdabiają odtworzone, stylowe żyrandole i kinkiety. Do bramy prowadzą także odtworzone brama wjazdowa i furtki. Refundacja wyniosła ponad 126 tys. zł
Wilcza 56
Kamienica pochodząca z przełomu XIX i XX w., została zniszczona w czasie II wojny światowej. Wystrój elewacji zachował się tylko częściowo – w formie dekoracji w parterze i balkonu z żeliwną balustradą. Fasada powyżej dekoracji zatynkowana jest na gładko. Podczas remontu naprawiono tynki i miejscami mur, całą powierzchnię wyrównano i pomalowano. Renowacji poddano także żeliwną balustradę balkonu oraz odtworzono dekoracje płyty podniebienia. Kamienica otrzymała nowe obróbki blacharskie oraz jednolity, biały kolor stolarki okiennej pierwszego piętra. Koszt refundacji to prawie 300 tys. zł.
Źródło: UM Warszawa