GDDKiA wyjaśnia, że każda nawierzchnia betonowa pracuje i pęka naturalnie. Spękania na odcinku drogi krajowej nr 2, gdzie została zastosowana betonowa nakładka nie wpłyną na trwałość drogi oraz nie będą powodowały niszczenia.
Właściwości betonu powodują, że nawierzchnia, która jest z niego ułożona będzie pękać. GDDKiA zaznacza, że standardowo na nawierzchniach z betonu wymusza się spękania, nacinając nawierzchnię, co tworzy dylatacje. Należy je w odpowiedni sposób uszczelniać, a uszczelnienia są wymieniane co kilka lat.
Z kolei w miejscach, gdzie stosuje się uzbrojenie ciągłe przy nawierzchni betonowej, co znalazło zastosowanie na północnej jezdni DK-2 przy granicy niemieckiej, nie można wywołać sztucznych dylatacji. Wówczas beton pracuje powodując mikropęknięcia, co według GDDKiA jest całkowicie normalne i nie powoduje szkody w użytkowaniu drogi.
Droga krajowa nr 2 przy granicy niemieckiej została w zeszłym roku przebudowana według projektu Politechniki Wrocławskiej z wykorzystaniem technologii white-topping, która polega na wykonywaniu nakładek betonowych na skoleinowanych nawierzchniach asfaltowych.
Na jednej jezdni DK-2 ułożono nawierzchnię w sposób standardowy – płyty dyblowane, a na drugiej ułożono nawierzchnię z betonu cementowego o zbrojeniu ciągłym bez sztucznych dylatacji. Jak wyjaśnia GDDKiA, zastosowanie w drugim przypadku zbrojenia ciągłego eliminuje konieczność wykonania sztucznych dylatacji poprzecznych, co podnosi komfort jazdy i obniża koszty utrzymania nawierzchni.
W projekcie ujęto także pojawienie się na odcinku DK-2, w wyniku zastosowania takiej technologii, nieregularnych mikrospękań nawierzchni, które wynikają z naturalnych właściwości zastosowanego materiału. Zgodnie z założeniami GDDKiA, mikrospękania pojawiły się. Nie wpłyną one jednak negatywnie na jakość nawierzchni.
GDDKiA oświadcza, że nawierzchnia na drodze krajowej nr 2 przechodzi cykliczne okresowe badania. Ostatnie, które wykonano jesienią wypadły pozytywnie, także w zakresie szorstkości.