Droga ekspresowa S3 jest kluczowym korytarzem komunikacyjnym otwierającym polskie porty na Europę środkową i południową. Z kolei S6, to ekspresowe połączenie Szczecina z Trójmiastem i łatwiejszy dojazd do nadmorskich miejscowości. Przyjrzyjmy się realizowanym obecnie odcinkom tych tras.

Każdego dnia po Warszawie porusza się około 700 tysięcy pojazdów, co generuje blisko 1,5 mln przejazdów. Efektem tak dużego ruchu jest m.in. uciążliwy hałas, smog, korki, strata czasu, pieniędzy a także i zdrowia. W związku z tym, z okazji Europejskiego Tygodnia Mobilności (16-22.09) oraz Dnia bez Samochodu, Clean Cities Campaign w Polsce przygotowała raport pt. “Z wizją. Miejska polityka transportowa w kształtowaniu jakości życia. Rekomendacje dla Warszawy”.

Obecnie kierowcy mają do dyspozycji 5115,6 km dróg szybkiego ruchu, w tym 1849,2 km autostrad, przy czym docelowa sieć dróg klasy A ma wydłużyć się do około 2100 km. W budowie jest 101 km autostrady A2 na wschód od Mińska Mazowieckiego do Białej Podlaskiej, a w trakcie uzyskiwania ZRID kolejne 32 km do granicy Polski. Przygotowywana jest rozbudowa odcinków autostrad A1, A2 i A4. Szukamy też możliwych wariantów przebiegu dla nowej A50 pod Warszawą.

Trwają prace na budowach ponad 70 km nowych małopolskich dróg. Największy zakres działań Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA) wiąże się z głównym ciągiem komunikacyjnym województwa z północy na południe, trasami S7 i DK47 oraz modernizacją DK7. Budowane są też cztery istotne dla regionu obwodnice i rozbudowujemy DK94 w Olkuszu. Naprawiana jest też DK28 w Kasinie Wielkiej, gdzie rok temu uaktywniło się osuwisko. Łączny koszt tych wszystkich prac to 5,32 mld zł.

Wiele zabytkowych budynków wciąż pozostaje w opłakanym stanie. Samorządy często nie dysponują odpowiednimi funduszami na ich remont, również dla prywatnych właścicieli jest to zbyt dużym obciążeniem finansowym. Rozwiązaniem mogłaby być rewitalizacja prowadzona przez inwestorów zewnętrznych. Niestety, skomplikowane i czasochłonne procedury administracyjne wielu z nich zniechęcają. Dochodzą do tego często niezrozumiałe, a przy tym uznaniowe decyzje wojewódzkich konserwatorów zabytków wydających pozwolenia. Czy jest szansa, żeby to zmienić?