Żeby nie było, że nie zabytek
Główna siedziba firmy Fiebiga, pocz. Jest to bardzo unikatowe ujęcie skrzyżowania ulicy Konponickiej z Nowym Światem, kamienica widoczna na prawo oraz niski budynek na lewo istnieją do dziś w miejscu niskiego budynku po środku wybudowano w latach 20-tych modernistyczną kamienice, hali w tle już nie ma. W oddali widać skład pociągu mijający jakby budynek towarowy.
Narodziny firmy przypadają na 1826 r. kiedy to mistrz ślusarski Kirsch otworzył w Śródmieściu warsztat wytwarzający metalowe części (użytkowe np. dla budownictwa i artystyczne). W następujących latach warsztat z uwagi na wysoką jakość i własności wytwarzanych produktów zdobyło szeroki rozgłos i uznanie wśród miejscowych odbiorców a także na Śląsku i poza jego granicami. Miarą uznania dla firmy było wielokrotne jej wyróżnienie złotymi medalami podczas wystaw rzemiosła i wyrobów artystycznych.
W styczniu 1916 r. nowym właścicielem firmy został inż. Kurt Fiebig. W 1919 r. po uzyskaniu przez firmę działki w Śródmieściu przy Scheuerstraße 6/7 (ob. ulica M. Konopnickiej, początkowy odcinek obok dworca PKS) o powierzchni 1.200 m2 wybudowano na niej nowy zakład. Powierznia robocza zakładu wynosiła 1.000 m2 i posiadał on bocznicę kolejową, przyłączoną do biegnącej niedaleko linii (zakład sąsiadował wówczas z tzw. dworcem towarowym-dolnym). Zakład posiadał nowoczesny jak na tamte czasy mówiąc dzisiejszym językiem park maszynowy i był on ciągle modernizowany, w miarę następującego postępu. Zapewniało to wykonywaniw wyrobów o najwyższej jakości. To z koleji stwarzało możliwości szerokiego zbytu i ciągłe poszerzanie oferty.
W 1922 r. nastąpiła dalsza rozbudowa firmy. Na nowo zakupionej działce w dzielnicy Szczawienko przy Waldenburger Straße (ob. ulica Wrocławska), o powierzchni 820 m2 wybudowano filię zakładu, której głównym zadaniem była seryjna produkcja wózków kopalnianych.
W 1921 r. zatrudnienie w firmie wynosiło około 200 osób. W latach ogólnoświatowego kryzysu spadło ono jednak do 70 osób (w obu oddziałach firmy), by w 1937 r. osiągnąć liczbę 130 pracowników.
Oddział główny firmy, przy Scheuerstraße produkował w odróżnieniu od oddziału znajdującego się na Szczawienku bardzo szeroką gamę konstrukcji i wyrobów stalowych. Były to m.in. : kostrukcje budowlane, poręcze, schody, drzwi, bramy, przesiewacze, maszty kratownicowe, zbiorniki, zwrotnice, części wież szybowych i maszyn górniczych.
Szczególnym rodzajem produkcji zakładu były tzw. Spezial-Schwerlastwagen (patenty na ich wykonanie były własnością firmy a niemały udział w ich zdobyciu miał jej właściciel inż. Fiebig). Miały one nośność do 100 ton. Znajdowały one odbiorców na całym świecie. Największe w całej ówczesnej Europie Spezial-Schwerlastwagen firma wykonała i dostarczyła dla Schluchseewerk z Baden (zapora wodna i elektownia).
O możliwościach produkcyjnych firmy (nie mówiąc o wydajności pracy) zaświadcza np. fakt wykonania w ciągu trzech miesięcy 1936 r. dla Schlesische Zellwolle AG-Hirschberg (Jelenia Góra) 1.450 ton konstrukcji budowlanych.
Po wojnie oddział zakładu na Szczawienku przejęła huta Karol i nosił on nazwę Oddział Konstrukcji Stalowych-Szczawienko. Zwyczajowo przez pracowników zwany był on Fibig. Kierownikiem jego był inż. Stefan Krawczyk (w 1952 r. przeszedł na stanowisko z-cy dyr. Huty Karol).
http://www.wroclaw.hydral.com.pl/680,artykul.html.
za wroclaw.hydral.com.pl