Dzięki nowym inwestycjom w Hucie Miedzi Legnica będzie praca do 2035 roku

W najbliższych kilku tygodniach z Niemiec przyjadą pierwsze transporty z elementami pieca wychylno-topielno-rafinacyjnego (WTR) do przetopu złomów miedzianych. Dzięki niemu Huta Miedzi Legnica zwiększy produkcję miedzi elektrolitycznej z obecnych 115 tys. ton do 175 tys. ton. We wrześniu br. piec WTR będzie gotowy do pracy.  W następnym etapie modernizacji całkowicie zmieni się technologia na wydziale elektrorafinacji –  z tradycyjnej na bezpodkładkową, najnowocześniejszą na świecie. Dzięki temu zakład zwiększy o ok. 40 proc. swe możliwości produkcyjne bez instalowania dodatkowych wanien i rozbudowy hali. Będzie to największa modernizacja huty od czasów jej powstania.

Huta Miedzi Legnica wybudowana została w latach 1950-1952 jako Legnickie Zakłady Metalurgiczne im. W. Lenina przy udziale polskich i radzieckich specjalistów. Przeznaczona była do obsługi tzw. starego zagłębia miedziowego (kopalnie "Lena", "Nowy Kościół" i "Konrad" w rejonie miejscowości Złotoryja i Wilków). 19 marca 1959 r. Legnickie Zakłady Metalurgiczne przekształcono w Hutę Miedzi "Legnica" (zdolność produkcyjna – 12,5 tys. ton miedzi elektrolitycznej rocznie).Po odkryciu przez Jana Wyżykowskiego w 1957 r. olbrzymich złóż rud miedzi pod Lubinem, zakład zmodernizowano. Budowa nowych kopalń "Lubin" i "Polkowice" skutkowały rozbudową huty i zwiększeniem zdolności produkcyjnej do 60 tys. ton rocznie – od 1960 r. Wówczas huta została częściowo zastąpiona przez Hutę Miedzi Głogów.
W lipcu 1970 r. HM "Legnica" weszła w skład Kombinatu Górniczo-Hutniczego Miedzi. W roku 2014 HM "Legnica" wytwarzała rocznie ponad 100 tysięcy ton wysokiej jakości miedzi elektrolitycznej w postaci katod i ok. 15-20 tysięcy ton w postaci wlewków.