Politechnika Wrocławska remontuje zabytkową klinikę. Tak będzie wyglądać

Politechnika Wrocławska zamierzała wydać na przebudowę kompleksu przy ulicy J.M. Hoene-Wrońskiego 13c (w bezpośrednim sąsiedztwie kampusu uczelni) 52 mln zł. W październiku wybrała wykonawcę. Przedsiębiorstwo Budowlano-Konserwatorskie Castellum Sp. z o.o. realizuje prace za 40 mln 932 tys. zł brutto (inni zainteresowani oczekiwali nawet 53 mln 505 tys. zł). Projekt (wart 498 tys. zł) przygotowywała od 2018 roku pracownia Demiurg Sp. z o.o. Sp. k.

– Całe założenie znajduje się na obszarze historycznego układu urbanistycznego Placu Grunwaldzkiego, stanowiącego część Śródmieścia we Wrocławiu, dlatego prace wykonywane są pod nadzorem konserwatora zabytków – mówi Łukasz Klekotko, prezes Demiurg Project S.A. – Pomimo tych ograniczeń zależało nam, aby zaprojektować nowoczesną i funkcjonalną przestrzeń, z poszanowaniem jej historycznej wartości.

Realizacja przebiega zgodnie z planem. Wykonawca zakończył już większość prac rozbiórkowych i konstrukcyjnych. Teraz prowadzi m.in. dalsze prace wewnętrzne. Ma oddać budynek do użytku w I kwartale 2021 roku.

– Muszę przyznać, że zaprezentowane wizualizacje budynku pozytywnie nas zaskoczyły. Taka propozycja bardzo nam się podoba – mówi prof. Krzysztof Stempak, dziekan wydziału matematyki. – Myślę, że wszyscy nie możemy się już doczekać momentu, gdy przeniesiemy się do nowej siedziby. Nasi pracownicy zyskają dodatkową przestrzeń, a co za tym idzie, także większy komfort pracy, co odczują również studenci.

Kompleks zajmie powstały w 2015 roku Wydział Matematyki Politechniki Wrocławskiej. Tworzy go prawie 700 studentów i pracowników. Skorzystają z 16 pomieszczeń dydaktycznych, 23 biurowych i 50 dla kadry dydaktycznej. W środku znajdzie się miejsce również dla działu studenckiego wraz z przestrzenią dla organizacji studenckich oraz kół naukowych. Na terenie inwestycji powstaną parking na 20 miejsc (w tym dwa dla osób z niepełnosprawnościami) i dwupoziomowe wiaty rowerowe na 64 stanowiska, miejsce rekreacyjno-naukowe, strefa chillout’u (zewnętrzny taras), czy przestrzeń wystawowa.

– Prace remontowe obejmują całkowitą wymianę instalacji wewnętrznej i zewnętrznej oraz dostosowanie jej do aktualnych przepisów. W budynku A [głównym] zostanie przywrócony oryginalny układ komunikacji poziomej, poprzez usunięcie wtórnej zabudowy – opisują architekci.

Kompleks powstawał w dwóch etapach. W pierwszym (w latach 1910-1911) wybudowano główną część. Gmach zaprojektował Max Berg – było to jego jedno z pierwszych wrocławskich dzieł.

– Utrzymany w stylistyce wczesnego modernizmu z odniesieniami do historyzmu i stylu "rodzimego". Jest to obiekt o nieprzeciętnych wartościach artystycznych i naukowych, charakteryzujący się dużym stopniem reprezentatywności i autentyczności, ilustrujący osiągnięcia twórcze architekta – tłumaczy Agata Chmielowska, miejski konserwator zabytków.

W drugiej fazie (prawdopodobnie w latach 1911-1945) powstał drugi budynek i łącznik pomiędzy nimi. Pierwotnie mieściła się tam siedziba Miejskiego Szpitala Dziecięcego. Po II wojnie światowej obiekt przejęła ówczesna Akademia Medyczna. Na przestrzeni lat znajdowały się w nim Katedra Pediatrii; Klinika Pediatrii, Alergologii i Kardiologii; Katedra i Klinika Endokrynologii Wieku Rozowojowego; Samodzielna Pracownia Rehabilitacji Rozwojowej, a także Akademicki Szpital Kliniczny.

– W swojej historii budynek poddawany był przekształceniom wynikającym z często zmieniającej się funkcji obiektu. […] Wprowadzone zmiany nie zatarły jednak pierwotnego charakteru obiektu – czytamy w dokumentacji.

Uniwersytet Medyczny przeniósł swoje oddziały na ul. Chałubińskiego i postanowił sprzedać nieruchomość. W przetargu zwyciężyła Politechnika Wrocławska. Odkupiła budynki w lutym 2015 roku za 6 mln 912 tys. zł, ponieważ przylegają bezpośrednio do kampusu uczelni i można je zaadaptować na cele dydaktyczne. W tym samym roku część kompleksu została wpisana do rejestru zabytków.

Na nieruchomość składają się dwa budynki wraz z łącznikiem: trzy- oraz czterokondygnacyjny. Ich powierzchnia wynosi odpowiednio ok. 1,3 i 3,2 tys. mkw., a kubatura 4,4 i 16,6 tys. metrów sześciennych. Znajdują się na działce o pow. 5,6 tys. mkw.

Zdjęcia i wizualizacje są dostępne w galerii.