Wrocław: Zabytkowy pałac na Starym Mieście ponownie wystawiony na sprzedaż

Spółka ta kupiła pałac od Uniwersytetu Wrocławskiego wiosną 2019 roku. Zapłaciła wówczas za tą zabytkową nieruchomość kwotę 14,7 mln zł. Teraz zdecydowała się jednak na jego sprzedaż, a spowodowane jest to tym, że ten krakowski deweloper ma w planach większy, długofalowy i kosztowny projekt, który wymaga od tej firmy dużego zaangażowania. Na podstawie operatów wartość pałacu Wallenberg-Pachaly została oszacowana na 18-22 milionów złotych netto i kwoty w takim właśnie przedziale spodziewa się za ten zabytkowy budynek.

Powierzchnia zabudowy to 1174 metrów kwadratowych. Pałac ma 4055 metrów kwadratowych (w tym 120 mkw. wewnętrznego dziedzińca) powierzchni użytkowej. Znajduje się w samym centrum Wrocławia, przy ul. Szajnochy, tuż obok Placu Solnego i Rynku. Skrzydło północne zabytkowego pałacu ma cztery kondygnacje, południowe – trzy piętra. Obecny właściciel nie prowadził w nim żadnych robót, remontów ani modernizacji. Budynek wymaga więc gruntownego remontu, a obecny właściciel prowadzi prace projektowo-planistyczne związane z generalnym remontem i rewitalizacją obiektu.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zakłada w tym miejscu funkcje mieszkaniowe oraz usługi o wysokim standardzie. Może tam powstać m.in. siedziba banku, sale koncertowe czy hotel.

Planowane funkcje poszczególnych kondygnacji to: piwnice – usługowa i usługowa-magazynowa, parter: handlowo-usługowa, a pierwsze, drugie i trzecie piętro: mieszkalno-biurowa, usługowa – czytamy na stronie obecnego właściciela budynku.

Możliwości adaptacji budynku na nowe cele są szerokie. Z zewnątrz właściciel musi zachować m.in. bryłę, formę, kształty dachów. Ochrona konserwatorska obejmuje też wykończenie elewacji i dziedzińców wewnętrznych. Wewnątrz trzeba utrzymać oryginalny układ pomieszczeń i klatki schodowe, a szczególną uwagę zwrócić na prace prowadzone w reprezentacyjnych pomieszczeniach.

Pałac rodu Wallenberg-Pachaly powstawał w latach 1785-87, wg projektu Karla Gotharda Langhansa (twórca m.in. słynnej berlińskiej Bramy Brandenburskiej). Początkowo zajmował połowę działki. W 1810 roku został przedłużony, a w 1890 r. powiększony o neobarokowe skrzydło. Pierwotnie znajdowała się w nim rezydencja głównego kontrolera podatkowego Heinricha Carla Gideona von Wallenberg-Pachaly. Do 1945 roku pałac był siedzibą magnacką, mieścił się tam także Commerzbank.

Po II wojnie światowej pałac został zaadaptowany przez Bibliotekę Uniwersytecką i służył oddziałom opracowywania zbiorów. Po 1945 r. znajdowały się w nim magazyny i mieszkania pracowników Biblioteki Uniwersyteckiej. Znajdowały się w nim również gabinety dyrekcji i administracja biblioteki. 

Po wybudowaniu nowej biblioteki, w 2013 roku ten zabytkowy budynek został wystawiony na sprzedaż. Uniwersytet Wrocławski długo szukał kupca na pałac i przylegający do niego budynek dawnej Miejskiej Kasy Oszczędności. Kompleks biblioteczny najpierw próbowano sprzedać w komplecie, z czasem przygotowano odrębne oferty na budynki. Kilkukrotnie o warunki sprzedaży dopytywali przedstawiciele rodu Wallenberg-Pachaly, lecz ostatecznie oferty nie złożyli.

Przez kilka kolejnych lat, Uniwersytet Wrocławski bezskutecznie szukał kupca na ten XVIII-wieczny pałac. Udało się dopiero wiosną 2019 roku. Uniwersytet Wrocławski sprzedał pałac za 14,7 mln złotych, a nowym właścicielem obiektu została krakowska grupa deweloperska GEO, Mieszkanie i Dom sp. z o.o. z Krakowa.