Kraków i Warszawa zostały połączone drogą ekspresową S7, a aglomeracja krakowska zyskała ważną trasę S52, usprawniającą przejazd północną częścią miasta. 25 km to łączna długość obu udostępnionych dziś ekspresówek, które w istotny sposób wzmacniają transportowy szkielet regionu.
Te kluczowe projekty, zlokalizowane w sieci kompleksowej TEN-T, mają na celu nie tylko poprawę dostępności komunikacyjnej Polski, ale także wzmocnienie połączeń międzyregionalnych, co stanowi istotny element rozwoju ekonomicznego i społecznego regionu małopolskiego.
Historyczny moment
Oddanie 13,3 km trasy S7 między węzłem Widoma a Północną Obwodnicą Krakowa pozwala na połączenie drogą szybkiego ruchu dwóch największych miast w Polsce – Warszawy i Krakowa. Oba ośrodki połączy 270 km nowoczesnej trasy S7. W województwie małopolskim droga biegnie zupełnie nowym śladem, odchodząc od wyznaczonego jeszcze na początku XIX wieku traktu krakowskiego.
W 1819 roku wytyczono go przez Radom, Kielce, Miechów i Słomniki. Zastąpił on poprzedni, prowadzący przez Końskie i Nowe Miasto nad Pilicą. Po ponad 200 latach, wytyczony przez inżynierów Dyrekcji Jeneralnej Dróg i Mostów kręty trakt krakowski, znany współcześnie jako droga krajowa nr 7, w całości zastępuje trasa S7. Podróż nią pomiędzy południową obwodnicą Warszawy i północną obwodnicą Krakowa zajmie teraz około 2,5 godziny, niemal dwa razy krócej niż w czasach funkcjonowania starej DK7 prowadzącej przez Radom i Kielce.
Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA) informuje:
Budowa S7 nie jest jeszcze w pełni skończona
Wzdłuż trasy pozostają do zrobienia pewne elementy, m.in. prace na węzłach i ogrodzenia. Dlatego też wprowadzamy ograniczenie prędkości do 80 km/h. Niemniej udostępniamy kierowcom na całym odcinku obie jezdnie, każdą z dwoma pasami ruchu, z ograniczeniami ruchu na trzech węzłach. Prace na tym odcinku planujemy skończyć późną wiosną. Skomunikowanie S7 z S52 zapewni łącznica, która do czasu ukończenia prac w obrębie węzła Mistrzejowice, będzie obsługiwała ruch w obu kierunkach. To w godzinach szczytu komunikacyjnego może być wąskim gardłem. Węzeł Łuczyce będzie zamknięty do połowy 2025 roku, trwają na nim jeszcze prace. Węzeł Raciborowice do momentu oddania węzła Mistrzejowice będzie działał w ograniczonym stopniu – nie będzie można na nim wjechać w kierunku Krakowa, ani zjechać na nim, jadąc od strony miasta. Ograniczamy tym samym ruch na łącznicy między POK a S7. Do końca 2025 r. planujemy udostępnić kolejny odcinek, między węzłami Grębałów i Nowa Huta. W połowie 2026 r. skończymy budowę największego węzła drogowego w województwie – Mistrzejowice – a tym samym domkniemy krakowski ring drogowy.
Trasa S7 to nowoczesna, dwujezdniowa droga ekspresowa z dwoma pasami ruchu w każdym kierunku i rezerwą na ewentualny trzeci pas. Do budowy 13,3 km odcinka wykorzystaliśmy 210 tysięcy ton mas bitumicznych. Żeby zabezpieczyć przyległe tereny przed skutkami opadów deszczu, powstało 19 zbiorników retencyjnych o łącznej pojemności 17,2 miliona litrów. Największy z nich ma pojemność ponad 2,7 miliona litrów.
Droga ekspresowa S7 otrzymała 534,8 mln zł dofinansowania ze środków Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko oraz 420,7 mln zł dofinansowania ze środków Programu Operacyjnego Fundusze Europejskie na Infrastrukturę, Klimat, Środowisko. Koszt prac to prawie 1,7 mld zł. Odcinek wybudowało konsorcjum Gulermak (lider), Gűlermak Ağir Sanayi İnşaat ve Taahhűt oraz Mosty Łódź.
S52 Północna Obwodnica Krakowa
Oddanie 12,3 km trasy Północnej Obwodnicy Krakowa (POK) powoduje, że stolica Małopolski jest coraz bliżej stania się drugim miastem w Polsce (po Łodzi) otoczonym pełnym ringiem dróg szybkiego ruchu. Jak dotąd liczył on 52,2 km, po otwarciu 12,3 km POK jest to już 64,5 km. Brakuje nam jeszcze 5 km S7 między węzłem Mistrzejowice a węzłem Nowa Huta, które planujemy oddać w połowie 2026 roku.
Otwarty dziś fragment to krańcowy, wschodni odcinek drogi ekspresowej S52, która łączy Cieszyn i Kraków. W Małopolsce funkcjonował dotąd fragment tej trasy między węzłami Balice I i Modlniczka o długości 3,4 km. Otwarta właśnie część biegnie wzdłuż północnych granic Krakowa, łącząc się na węźle Zielonki z Trasą Wolbromską, na węźle Węgrzce z Al. 29 Listopada, a poprzez węzeł Batowice z nowohuckimi Mistrzejowicami. Ma trzy pasy ruchu w każdym kierunku, ale obowiązuje na niej ograniczenie do 100 km/h. Wprowadziliśmy je za sprawą bezpieczeństwa ruchu. Ze względu na ograniczenia terenowe trasa nie ma parametrów pozwalających na podróżowanie z wyższą prędkością. W tunelach, ze względu na ich charakter (zakręty w tunelu w Zielonkach, bliskość węzła Batowice w przypadku obiektu w Dziekanowicach), obowiązuje ograniczenie do 80 km/h.
S52 to jedyna obwodnica w Polsce, na której są dwa tunele – Zielonki (653 m) i Dziekanowice (496 m). Są to jedne z najnowocześniejszych tego typu obiektów w Europie. Poza „standardowymi” już elementami jak czujniki dymu i ciepła, 114 kamerami zwykłymi i termowizyjnymi oraz 42 wentylatorami, zamontowano w nim również system automatycznego gaszenia pożaru, który obejmuje całą długość tunelu. To dziś jedyne tego rodzaju rozwiązania w Polsce – w tunelu w Dziekanowicach jest 10 sekcji w każdej nawie, każda z nich ma ok. 50 m długości. W tunelu w Zielonkach jest po 13 takich sekcji w każdej nitce. Jedna sekcja to 20 zraszaczy. Łącznie jest ich 920 i są sobie w stanie poradzić z większością pożarów.
Na trasie obwodnicy powstała też prawie 570 m estakada, biegnąca nad ul. Krakowską w Bosutowie i potokiem Sudół Dominikański. Jezdnia estakady biegnie w niektórych miejscach prawie 13 metrów nad poziomem terenu. Obwodnica jest połączona z innymi drogami poprzez trzy nowe węzły: Zielonki (z Trasą Wolbromską), Węgrzce (z Al. 29 Listopada) i Batowice (z Os. Piastów i Batowicami). Powstało też 20 km nowych dróg dojazdowych, które pozwolą na dogodne dojazdy z obszaru Krakowa i okolicznych miejscowości.
Na trasie powstało 27 mostów, wiaduktów i estakad o łącznej długości prawie 1,9 km. Zbudowaliśmy mury oporowe o długości ponad 4,4 km. Do budowy wykorzystaliśmy aż 291 tysięcy ton mas bitumicznych, a poza tym 325 tysięcy m3 betonu. Wzdłuż trasy powstały 23 zbiorniki retencyjne o łącznej pojemności prawie 23 milionów litrów. Największy zbiornik ma pojemność 3,7 miliona litrów. Budowa była skomplikowanym przedsięwzięciem inżynieryjnym, prawie ¼ długości trasy biegnie w tunelach, po wiaduktach i estakadach. Aby właściwie przygotować drogę, niezbędne były wzmocnienia gruntu. W niektórych miejscach wbijaliśmy specjalne pale na głębokość nawet 30 m.
Najniżej położony punkt na trasie to dno tunelu w Zielonkach, 216 m n.p.m. Dla porównania, najwyższy punkt na udostępnianej trasie S7 jest położony ponad 100 m wyżej, na wysokości 322 m n.p.m. Te różnice wysokości to wynik przebiegu trasy przez tereny Wyżyny Małopolskiej. To, co dla inżynierów było wyzwaniem na etapie projektowania i budowy, daje kierowcom szansę podziwiania pięknych widoków regionu.
Trasa S52 otrzymała 789,6 mln zł dofinansowania ze środków Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. Koszt prac to ok. 1,4 mld zł. Odcinek wybudowało konsorcjum Gulermak (lider), Gűlermak Ağir Sanayi İnşaat ve Taahhűt oraz Mosty Łódź.
Źródło: GDDKiA