Most Osobowicki

Most Osobowicki (od 1976 roku w rejestrze zabytków) został zbudowany, ponieważ modernizacja drogi wodnej wymagała utworzenia nowej przeprawy w tej części Wrocławia. Składa się z dwóch obiektów. Północny (8-przęsłowy, o długości 223 m, prowadzący nad Starą Odrą i kanałem Różanka) powstał w latach 1895-1897, m.in. wg projektu racy budowlanego Alfreda von Scholtz. Na tarasach widokowych na co trzecim filarze mieściły się zadaszone wieżyczki, już nieistniejące (do odbudowy w ramach II etapu inwestycji). Przetrwały za to ozdobne balustrady z obeliskami z tarczami herbowymi. Południową przeprawę (1-przęsłową, nad Kanałem Miejskim) wzniesiono w latach 1904-1905. Zachowały się na nim żeliwne bariery z ozdobnymi kratami, zakończone kamiennymi słupkami.

Inwestycja obejmuje branże mostową, drogową, torową, sanitarną, czy elektryczną. Jezdnia zostanie zwężona – w kierunku do centrum samochody oraz komunikacja miejska będą miały osobne pasy, a z centrum będzie jeden pas wspólny o szerokości 3 m. Do tego wzdłuż wschodniej strony drogi będzie prowadzić dwukierunkowa trasa rowerowa. Wykonawca zwiększy przestrzeń dla pieszych i rowerów przy skrzyżowaniu ul. Osobowickiej oraz Na Polance, połączy planowaną trasę rowerową z tą na ul. Pasterskiej, a także wprowadzi przejścia i przejazdy na wysokości wybrzeża Conrada-Korzeniowskiego. Wszystkie elementy konstrukcji mostu zostaną naprawione, a sieć trakcyjna – wymieniona.