Remont zabytkowego pałacu na finiszu. Uniwersytet Wrocławski płaci prawie 20 milionów

Uniwersytet Wrocławski rozstrzygnął 21 lipca przetarg (ogłoszony 5 maja) na przebudowę, rozbudowę i remont Instytutu Historycznego przy ul. Szewskiej 49-51/Uniwersyteckiej 29 na Starym Mieście (gmach znajduje się w rejestrze zabytków od 1962 r.). Chodzi o etapy IIc i IId (ostatnie), obejmujące skrzydło wschodnie oraz część północnego (fragment pomiędzy klatkami schodowymi K/1 i K/3). Maksymalną liczbę punktów w obu kryteriach (cena oraz okresy gwarancji i rękojmi) zdobyła wrocławska firma Berger Bau Polska Sp. z o.o. Otrzyma 18 mln 877 tys. zł brutto. Na realizację zadania ma 750 dni od daty podpisania umowy, a więc skończy na przełomie III i IV kwartału 2022 roku.

Do 25 czerwca wpłynęło siedem ofert. Jedna z nich okazała się zaszyfrowana w zły sposób, a druga nie spełniła wymogów formalnych. Pozostali chętni oczekiwali od 18 mln 877 tys. do 25 mln 960 tys. zł. Zamawiający planował wydać maksymalnie 24 mln 121 tys. zł (cztery propozycje zmieściły się w budżecie).

– Nie jest podjęta żadna decyzja dotycząca zagospodarowania niezabudowanej działki na rogu ulic Kuźniczej i Uniwersyteckiej – informuje nas Agnieszka Kalota, zastępca kierownika Biura ds. Promocji UWr. – Będzie wykorzystana jako zaplecze budowy podczas remontu i przebudowy gmachu przy ul. Szewskiej.

Przetarg uwzględnia roboty rozbiórkowe, sanitarne, elektryczne i teletechniczne. Berger Bau Polska zajmie się m.in. demontażem części stolarki, stropów i ścian oraz wykonaniem nowych elementów. Przeprowadzi roboty konserwatorskie i sztukatorskie ścian oraz sufitów wewnątrz budynków, a także elewacji. Ponadto zamontuje windę i podnośnik dla osób niepełnosprawnych. Czeka go jeszcze wymiana instalacji.

– Wykonawca uwzględni fakt, że roboty będą realizowane w czynnym obiekcie – zastrzega uczelnia. – Zajęcia i praca naukowa w pozostałych częściach budynku będą prowadzone od poniedziałku do piątku w godz. 07:00-19:00. Jednakże Skrzydło Wschodnie oraz część Północnego, fragment pomiędzy klatkami schodowymi K/1 i K/3, które podlega przebudowie i remontowi będzie wykonawcy przekazane w całości i w czasie realizacji robót nie będzie ono dostępne dla użytkowników.

UWr rozpoczął jesienią 2016 roku prace wyburzeniowe i przebudowę zachodniego skrzydła Instytutu Historycznego. Skończył ten etap (wart ponad 5,6 mln zł) w październiku 2017 roku. Inwestycje obejmowała m.in. renowację zabytkowej stolarki i zegara od strony dziedzińca oraz wymianę stropów z drewnianych na żelbetonowe i instalacji. Instytut zyskał do użytku dwie dodatkowe kondygnacje oraz nową czytelnię i wypożyczalnię wraz z zapasem powierzchni magazynowej dla swojego księgozbioru.

– W wysokim parterze nadbudowano antresolę, a nieużytkowy strych zagospodarowany został na piętro z gabinetami dla pracowników naukowo-dydaktycznych – informuje uczelnia.

UWr pozyskał w lipcu 2017 roku dotację z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego na realizację prac budowlanych w latach 2017-2021. Wynosi ponad 21,7 mln zł (wkład uczelni to przeszło 6,7 mln zł).

Jak podaje uczelnia, historia kompleksu gmachów przy ul. Szewskiej sięga XIV wieku. Powstał na zrębach średniowiecznych mieszczańskich kamienic.

– Z najdawniejszych czasów niewiele się jednak zachowało poza kolebkowymi sklepieniami i fragmentami gotyckich murów, gdyż w minionych pięciu wiekach budynki były wielokrotnie przebudowywane i poddawane różnorodnym modernizacjom – podaje UWr.

Budynki stanowiły do 1707 r. (co najmniej od połowy XV w.) miejską rezydencję książąt brzeskich i brzesko-legnickich. W połowie XVI w. przeprowadzili renesansową przebudowę. Za to pod koniec XVII wieku budynki doczekały się przemiany w stylu wczesnego baroku.

– To właśnie wtedy doszło do ich zintegrowania poprzez przykrycie wspólnym dachem i połączenie jedną fasadą – czytamy na stronie uczelni. – Z tego okresu pochodzi również obecna bryła, podziały architektoniczne, a także portal wejściowy skrzydła przy ul. Szewskiej.

Nieruchomość zmieniła właściciela w 1709 r. Przez kolejne około sto lat zajmowały ją siostry urszulanki. We wnętrzu urządziły m.in. kościół, kaplicę, refektarz i szkołę. W 1811 r. budynki przejęła policja (na jej potrzeby doszło w latach 1896-1898 do kolejnej przebudowy). Gdy uzyskała do użytku w 1927 roku nowy gmach przy ul. Podwale (obecny), przekazała je Śląskiemu Uniwersytetowi Fryderyka Wilhelma. Do zaadaptowania na cele uczelniane doszło trzy lata później. Od 1945 roku gmach jest w rękach Uniwersytetu Wrocławskiego.